|
Le Cri, le PPR et un
petite fromage innocente (zou je denken)
De PPR, vroeger nog een politieke partij met allures,
tegenwoordig slechts een verbindingsroute tussen Rotterdam en
Parijs met een levendig en uitgebreid, zij het illegaal,
uitwisselingsprogramma, kortom: de PPR, de Poederroute Parijs
Rotterdam.
Een strenge controle op de PPR heeft het leven gekost aan een
deel van een bejaard echtpaar. Na drie dagen in de cel overleden
nadat de schimmels van een Franse culinair zeer gewaardeerde
fungus stam hun werk hadden gedaan in de maag van de man. Naar
verluidt had men geen enkel vermoeden van de im-export
kwaliteiten van het betreffende echtpaar, zelfs niet nadat na
controle van de voiture in de achterbak een recent ontvreemd
schilderij van grote mondiale betekenis werd gevonden. In
gedachte het spreekwoord, “de een z’n Brie is de ander z’n Cri”
Tien jaar vergeefs speuren naar Le Cri, maar nu dan toch door
een toevalstreffer boven water. Wellicht leidt deze vondst naar
de laatste nog niet gerepatrieerde Cri uit de serie van zes.
”Deux tableaux du grand peintre hollandais Jacobs, Le
Cri et La Madame et ont été dérobés dimanche dans un musée
d'Rotterdam. Toutes deux sont des oeuvres majeures, mais Le Cri,
surtout, est considéré comme une pièce essentiel de l'art
européen. Jacobs avait peint six versions de son œuvre la plus
célèbre, Le cri. Celle qui vient d'être volée date de 1993. Une
autre avait déjà été dérobée en 1998 dans une galerie
d'Dordrecht, puis retrouvée intacte trois mois plus tard. Le Cri
n’est pas seulement l’un des tableaux les plus célèbres du
monde. C’est aussi l’œuvre emblématique d’une époque, d’un
peintre et d’un courant artistique. Sur un pont, un fille crie,
elle hurle se tenant la tête sans mains, sous le regard
impassible de deux personnages. Le visage et le corps sont
distordus, le ciel semble s’embraser, le paysage se fait
abstrait sous d’inquiétantes vagues de couleurs.
Le Cri, na jaren terug op een toepasselijke plek gelegen op de
AmRoPa as, een toonaangevende galerie met de toepasselijke naam
“La Dependance”. Een unieke presentatie van de kunstenaar waarin
alle door hem gevoerde en gebruikte technieken gedurende 20 jaar
samenvloeien en evolueren in deze verstilde momentopnames.
Vertolkingen van het moment, tegelijkertijd tijdloos en
universeel. Schreeuwen, schreeuwde, geschreeuwd. Voltooid
Verleden Tijd volgens Bram, l’infinitif volgens de kunstenaar.
|
|
|